اثربخشی آموزش نوروفیدبک بر خط پایه الکتروانسفالوگرافی کمی و توجه مستمر کودکان نارسایی توجه/ بیش‌فعالی

پژوهش­­های انجام شده در حوزه­­های مختلف بر مبنای عصب­روان‌شناختی اختلال بیش فعالی و کمبود توجه تاکید کرده‌اند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش نوروفیدبک بر خط پایه الکتروانسفالوگرافی کمی و توجه مستمر کودکان دچار ADHD  بود. برای این منظور، طی یک پژوهش­ نیمه آزمایشی در قالب طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل، 30 کودک مبتلا به ADHD به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (نوروفیدبک) و گروه نوروفیدبک­نما (شرایط پلاسیبو) کاربندی شدند. گروه نوروفیدبک 30 جلسه آموزشی، به مدت 15 هفته و 2 جلسه در هر هفته دریافت کردند. گروهها در ابتدا، در پایان و در پایان و دو ماه بعد از اتمام مداخله، از نظر خط پایه الکتروانسفالوگرافی کمی و عملکرد پیوسته ارزیابی شدند. تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا)، نشان داد که گروه آموزش نوروفیدبک پیشرفت قابل توجهی در خط پایه الکتروانسفالوگرافی کمی و آزمون عملکرد پیوسته در مقایسه با گروه کنترل داشت و این پیشرفت­ها در ادامه حفظ شده بود. در گروه آموزش نوروفیدبک فعالیت موج تتا و نسبت امواج تتا/ بتا در نمرات پس­آزمون کاهش داشته است و فعالیت موج بتا و ریتم حسی/ حرکتی به صورت قابل توجه­ای نسبت به نمره پیش­آزمون افزایش یافته بود. همچنین زمان واکنش، خطای حذف و خطای ارتکاب کودکان گروه آموزش در پس­آزمون و آزمون پیگیری به­طور معنی­داری کمتر از گروه نوروفیدبک­نما بود. به نظر می رسد آموزش نوروفیدبک، الکتروانسفالوگرافی کمی غیرطبیعی را بهبود می‌بخشدو در بهبود توجه مستمر کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش­فعالی موثراست.